Sezonun İlk Yarışı

10-11 Şubat Türkiye Offroad Şampiyonası ilk ayak Şile

Cumartesi sabahı seyirci etabında görevliydik.

Seyirciler, kameralar, toz toprak...

Bu kareleri yarış bittikten sonra çekebildik tabii...

Birkaç kez ezilme tehlikesi atlattığımızı yerde, etrafımızda tur atan teker izlerinden anlayabilirsiniz.

Otele döndükten sonra malzemeleri bırakıp, fotoğraf makinelerini alıp durgun hava ve günbatımının tadını çıkarmak için kendimizi dışarı attık.

Balıkçılar, günün son ışıklarını ertesi güne hazırlıkla değerlendiriyorlardı.

Biz batmakta olan güneşle vedalaşmak için ufka döndük.

Sonra devam edip yukarı, burnun üstüne tırmandık. Son kez dalgakıran ve balıkçı barınağına baktık.

Burnun üstünde, arkamıza ünlü tarihi feneri de alarak, kendi kısıtlı imkanlarımızla kendi fotoğrafımızı çektik.

Sonra bu yavruyu da selamlayıp, yolu uzatarak geze geze otele döndük.

İkinci gün sektör olarak görev yaptım.
Görev yerim yaklaşık olarak aşağıdaki gibiydi.

Sektör, yani güvenlik olarak etabın yarışa uygun, araç, insan, hayvan vb. temizlenmiş olmasını sağlamaktı görevim. Domuz avı için gelen avcılar, domuzlar yarışan araçların gürültüsünden zaten kaçtığı için "rica"larımızı geri çevirmeyerek etabı terk ettiler.

Bu yavrucağın adı Arap. Sahibi onu aramak için vadinin öbür tarafına gittikten sonra yanımda belirdi. 1 saat kadar arkadaşlık ettikten sonra, geldiği gibi sessizce uzaklaştı. Ortaya çıkışının, yemeğimi yiyişimden sonra olması oldukça üzdü beni.

Araçlar ilk geçişte oldukça enerjik görünüyorlardı.

İkinci geçişte ise oldukça yıpranmış...

Ben ise bu ikisinin arasında dev örümcek ağlarıyla mücadele ettim.

Mesela yani...

İşimizi bitirip otele döndüğümüzde, bir sonraki etabın bitişini bekleyeceğimizden, duş alıp dinlenecek, hatta gün batımıyla fotoğraf çektirerek haftasonunu bitirecek zamanımız kalmıştı.