Uzun aradan sonra - ERC ve Offroad

Uzun ara için kusura bakmayın. Çeşitli sebeplerle e-posta okuma haricinde internet ortamından ayrı düştüm.

Dönüşü en son katıldığım iki yarışı sunarak yapmak istiyorum:

5 Nisan 2008 Avrupa Ralli Şampiyonası ERC

1 gün hazırlık ve antrenmanlar, 2 gün yarış. Ancak bizim görevli olduğumuz etap tek gün koşulduğu için günübirlik katıldık yarışa.

Sabah servis alanındaki merkezimize gittik.
Takımlar son hazırlıklarını yapıyorlardı.

Pilotlar da son hazırlıklarını yapmaktalardı.
Görüldüğü gibi kasklar olması gereken yerde.

Bilgi notu: Servis alanından doğrudan özel etaba başlamadıkları, yani yarışa geçmedikleri için korumaları hemen takmalarına gerek yok.

Hazırlıklarını tamamlayan yarışmacılar servis alanını terk edip etaplara doğru yola çıkmaya başladılar.

Tabii biz onlardan önce yola çıkıp iş başına geçtik.

Yakın noktalarda görevliydik zevcemle.
O zamanlarını kontrol edip işliyordu.

Sonra bize yönlendiriyordu.

Biz de yarışa başlamalarını sağlıyorduk, doğru çizgiden, doğru zamanda.

Tabii yemek arasında bir araya geliyorduk.

Ama beraber vakit geçirmenin yanında çevrenin de tadını çıkarmayı ihmal etmedik.











Ve 12 Nisan 2008 Offroad yarışı

Yarış yine Şile'deydi. Sabahın erken saatlerinde merkezimize gittik.

Görev planımızı öğrendikten sonra malzemeleri araçlara yükledik.

Ve etaplara doğru yola koyulduk.

Etabın başladgıç noktasındaki arkadaşları bıraktıktan sonra etabı katederek sondaki görev yerimize varmak üzere devam ettik.

Ancak bir noktadan sonra binek otolarla biz görevlileri taşıyan minibüs için devam etmek imkansız hale geldi.

Biz de kurtarma görevi yürütecek olan abilerimizin araçlarına geçtik.

Huzurlarınızda Rescue 4'de pozisyon alacak CJ5.

Görev yerimize varır varmaz noktamızı kurup işimizi yapmaya hazır halde beklemeye başladık.

Yerimiz Sapmazlar Köyü, Sintaş Beton Etabı FF noktası.

Çok güzel bir köy. Sessiz, sakin, doğal.

Zaten bahçelerde park etmiş lüks otomobillerden, parası olanların kafa dinlemek için buraya kaçtığı anlaşılıyor.

Araçlar 2 kez geçecekti bizim etaptan.
Önceki etaplar zorlu olduğu için bize pek azı dayanabiliyordu.

İlk geçiş bittikten sonra hemen köye daha yakın olan Stop noktasına gittik.

Bu güzel çift arada sırada bizi süzüyordu.

O bölgenin güvenliğinden sorumlu etapçı abimiz her offroadcu gibi fevkalade hazırlıklıydı. Gider gitmez sucuk ekmeğimizi elimize tutuşturdu.

İkinci geçişte araçlar biraz daha azalmıştı.

Ama heyecan hiç azalmadı.
Tabii yuttuğumuz toz da.

Şu geçiş aldığımız taddan ufak bir parça verebilir size.

Yarış Sezonunu Bitiriyoruz - Offroad

23-24-25 Kasım tarihlerinde İstanbul Offroad Klübü İSOFF'un Şile'de düzenlediği offroad vardı. Cuma günü iş yüzünden katılamadık. Cuma akşamı servisle Şile'ye geçip kalacağımız Şişli Belediyesi Dinlenme Tesisleri'ne yerleştik. Yazlık kamp mantığıyla yapılmış ve ısıtma amacıyla ufak bir elektrikli soba tahsis edilmiş barakalar, kapıdaki kibrit kutusu büyüklüğündeki delik, dokunsanız kırılıp yere inecek ciddiyetteki bir çatlağa sahip cam ve köşelerdeki, içinden başta örümcek olmak üzere türlü haşeratın soğuk nedeniyle ağır çekim kafayı uzatıp kaçtığı delikleri saymazsak fena değildi. Fotoğraflamamış olmam büyük kayıp. Cumartesi sabahı önce öğlen koşulacak olan ve televizyondan canlı yayınlanacak olan seyirci etabı için hazırlığa giriştik. Ama asıl zorlu ve zevkli bölüm görevli olduğumuz gece etabıydı.

Akşamüstü gece etabının koşulacağı Yeşilvadi'deydik.

Önce noktalarımızı kurduk.

Ardından kumanyadan arta kalanlarla öğledensonra atıştırması yaptık.

Bu arada hava karardıkça sıcaklık düştü. Kat üstüne kat eklemeye başladık kıyafetlerimize.

Bir yandan da dolunay yükselmeye başladı ağaçların arasından.

Ve nihayet araçlar gelmeye başladı.

Araçlarla uğraşırken yoğun olduğumuz için görüntü alamadım.
Ama araçlar biter bitmez noktamızı toplamaya başladık.

Pazar günü ise ilk etap bizimkiydi. Onun için daha hava aydınlanmadan noktamızda yerimizi almış hazırlıklara başlamıştık. Dolayısıyla çok erken bir saatte tam tekmil hazırdık.

Hava oldukça soğuktu. Biz de kat kat giyinmek durumunda kaldık tabii dişlerimizin birbirine vurmasını engellemek için.

Sonra beklemeye başladık.

Bu arada ısınmak için etraftan çalı çırpı toplayıp ateş yakmaya giriştik.

Bir yandan da bekleme faaliyetimiz sürüyordu. Çok yorucu bir iş tabii.

Araçlar gelmeye başlayınca yine görüntü alamaz oldum. Tuba aracı eliyle durdurmaya çalışıyor.

Son araç.

Araçlar etaptan 2 kere geçeceklerdi. Birincisi tamamlanmıştı. Biz de sağda solda takıldık. Çoğunluk ateş başında ısınmaya çalışırken ben dağ bayır gezip, ot, böcek, manzara peşine düştüm.








Bu da etap sorumlumuzun aracı. Ne hale gelmiş, değil mi? Aslında durumumuzun özeti denebilir.

Güneş yükseldikçe sıcaklık da arttı.

Hatta yakmaya bile başladı.

İkinci geçişi de tamamladıktan sonra etapçıların antika kamyonetiyle, ki ben hayranım o makineye, anayola kadar çıktık ve etabın sonundaki arkadaşları alıp gelecek servis aracını beklemeye başladık.

Yarış merkezi olarak kullanılan otelde, yarışın bitmesini beklerken çay, kahve içip terastan günbatımını izledik. Yorgunluğumuz yüzlerimizden okunuyor. Keyfimiz de.

Sezonun İlk Yarışı

10-11 Şubat Türkiye Offroad Şampiyonası ilk ayak Şile

Cumartesi sabahı seyirci etabında görevliydik.

Seyirciler, kameralar, toz toprak...

Bu kareleri yarış bittikten sonra çekebildik tabii...

Birkaç kez ezilme tehlikesi atlattığımızı yerde, etrafımızda tur atan teker izlerinden anlayabilirsiniz.

Otele döndükten sonra malzemeleri bırakıp, fotoğraf makinelerini alıp durgun hava ve günbatımının tadını çıkarmak için kendimizi dışarı attık.

Balıkçılar, günün son ışıklarını ertesi güne hazırlıkla değerlendiriyorlardı.

Biz batmakta olan güneşle vedalaşmak için ufka döndük.

Sonra devam edip yukarı, burnun üstüne tırmandık. Son kez dalgakıran ve balıkçı barınağına baktık.

Burnun üstünde, arkamıza ünlü tarihi feneri de alarak, kendi kısıtlı imkanlarımızla kendi fotoğrafımızı çektik.

Sonra bu yavruyu da selamlayıp, yolu uzatarak geze geze otele döndük.

İkinci gün sektör olarak görev yaptım.
Görev yerim yaklaşık olarak aşağıdaki gibiydi.

Sektör, yani güvenlik olarak etabın yarışa uygun, araç, insan, hayvan vb. temizlenmiş olmasını sağlamaktı görevim. Domuz avı için gelen avcılar, domuzlar yarışan araçların gürültüsünden zaten kaçtığı için "rica"larımızı geri çevirmeyerek etabı terk ettiler.

Bu yavrucağın adı Arap. Sahibi onu aramak için vadinin öbür tarafına gittikten sonra yanımda belirdi. 1 saat kadar arkadaşlık ettikten sonra, geldiği gibi sessizce uzaklaştı. Ortaya çıkışının, yemeğimi yiyişimden sonra olması oldukça üzdü beni.

Araçlar ilk geçişte oldukça enerjik görünüyorlardı.

İkinci geçişte ise oldukça yıpranmış...

Ben ise bu ikisinin arasında dev örümcek ağlarıyla mücadele ettim.

Mesela yani...

İşimizi bitirip otele döndüğümüzde, bir sonraki etabın bitişini bekleyeceğimizden, duş alıp dinlenecek, hatta gün batımıyla fotoğraf çektirerek haftasonunu bitirecek zamanımız kalmıştı.