Uzun Bir Gece - A Long Night

Çok uzun zaman olmuştu, kendimi ödüllendirmeyeli, kendimi mutlu edecek birşeyler yapmayalı.

Geçen Cumartesi (29.08.2009) akşamı bu aralığa bir virgül koydum. Gezenbilir grubunun organize ettiği 3. "Ramazan Gecesi Fotoğraf Gezisi" etkinliğine katıldım.

It has been long since I hadn't done something just for myself.

Last Saturday (29.08.2009) night I put a comma to this. I attended a night photo tour organized by Gezenbilir.

www.gezenbilir.com sitesindeki kayıt 120 kişinin üstündeydi. Sultanahmet'deki buluşmada sayı buna yakındı.

Ramazan yüzünden çok kalabalık olan Sultanahmet'de fazla zaman kaybetmeden önce Sirkeci, Galata Köprüsü'nden de Karaköy'e geçtik.

The number of people who put their names on the list in www.gezenbilir.com was well over 120. The meeting in Sultanahmet was close to that.

Sultanahmet was very crowded because of Ramadan. So we slipped to Sirkeci and then to Karaköy via Galata Bridge.

Perşembe Pazarı'nın bazen ara sokaklarından, bazen de sahil şeritinden geçerek Unkapanı Köprüsü'ne yöneldik.

We headed to Unkapanı Bridge walking through Perşembe Pazari using both the coast strip and the alleys.

Gece herşey sakin, huzurlu, uykuda, beklemede...

Everything was patient, peacefull, sleepy, waiting for the next day...

Gece geçtiğimiz yolların bir kısmı, sabah dönüş yolumuzu oluşturdu.

A part of our route at night was the way we got back in the morning.

Haliç'in Boğaz'a yakın kısımları ışıl ışılken içerilere girdikçe karanlık ve sakinlikle yüzleştik.

Although Haliç's end close to the Bosphorus was shiny and active, we faced darkness and patience as we moved in.

Tabii saat ilerledikçe yanımıza aldıklarımız yetmemeye, midemiz kazınmaya başladı.

Tüm grup yemek molası verdiğinde, peşimizde sürüklediğimiz komşularımız Pınar ve Mesut ile beraber oturduk.

As the clock moved forward we realized that we were getting hungary more and more.

When the whole grup stopped for a meal we sat with our neighbors Pınar&Mert whom we dragged with us to this trip.

Sonra, kolay kolay ziyaret etmeyeceğimiz tarihi eserleri fotoğraflayarak Feshane'ye yöneldik.

Then we moved on to Feshane while photographing the historical beauties which we don't visit quite often.

Feshane ve Eyüp Ramazan dolayısıyla ışıl ışıl, capcanlı ve adım atılmayacak kadar kalabalıktı.

Feshane and Eyüp was quite bright, lively and very very crowded because of Ramadan.

Sonra mezarlığın içinden geçerek Piyerloti'ye tırmanmaya başladık.

Tekrar sessizliğe gömüldük.

Then we started climbing towards Piyerloti, inthrough the graveyard.

We were in silence again.

Piyerloti gezimizin son noktasıydı. Orada günün ilk ışıklarını karşıladık. Hava aydınlanırken şehir hala uykudaydı.

Piyerloti was the last point of the tour. We met the first light of the day there. While the sky enlightened, the city was still asleep.

Gökyüzü yavaş aydınlanırken ışıklar hala sönmemişti ve çok güzel görüntüler çıktı ortaya.

Biz de son karelerimizi çektik orada.

Grup dağılırken hala 90 kişi kadardı.
Pek kalabalık.

While light filled the sky slowly, the city lights were still on and we got beautiful shots then. These were the last shots of the day.

At the end of the tour we were still 90 people or something.
What a crowd...

Bir önceki gecenin karanlığında geçtiğimiz geçitlerden sabahın ilk ışıklarında geri döndük.

First light of the morning where used to be darkness the night before.

Ve eve dönüş yolculuğu.
Vücut yorgunluğu yanında zihnen tatmin olmuşluk.

And the trip back home.
Bodily tiredness versus mental satisfaction.

Ve yepyeni bir Pazar sabahı, Boğaziçi'nin huzur veren sakinliği.

And a brand new sunday morning with Bosphorus' soothing peace.